| Jorinda |
| |
| Bezoek hier de door de eigenaar toegevoegde informatiepagina van dit schip. |
| |
|
|
| |
|
| Informatie over het schip. |
|
| |
| Type: |
Amsterdammertje |
| Bouwjaar: |
1940-1945 |
| Werf: |
Rene de Winter |
| Lengte: |
12,02 m |
| Breedte: |
3,27 m |
| Diepgang: |
1,45 m |
| Hoogte: |
4,95 m |
| Motor: |
Mercedes 126 PK |
|
|
| |
|
In de oorlogsjaren werden de ijzeren platen voor de sleepboot gesneden, maar nog niet in elkaar gezet. De onderdelen van het schip lagen in deze tijd verdeeld in een loods van de Belgische werft “de Winter”. Een paar dagen nadat de oorlog voorbij was, werd het schip in elkaar geniet en werd 1945 ter water gelaten. |
|
|
|
Het schip voer vele jaren als zogenaamde riviersleepboot op de Belgische kanalen en rivieren. In de jaren 60 werd het aan de eigenaarfamilie H.H. Timmersmans verkocht. Ook deze familie woonde op de sleepboot en werkte op dezelfde wateren. Ze verkochten het later aan een Rotterdamse familie, die het in de haven van Rotterdam als directievaartuig gebruikten. De manschappen, de kapitein en de stuurlieden werden veilig van en naar de grote zeeschepen gebracht. |
|
|
|
In 1978 kwamen twee Duitse ingenieurs op het idee om van het beroepschip een recreatieschip te maken. Het zou vooral op de Limburgse wateren gaan ronddobberen. De ene eigenaar overleed. De andere eigenaar, Dhr. Schoene, wilde een woning voor zijn dochter kopen, daarom kon Mevr. Huettemann het schip in 1990 voor een kleine prijs kopen. In 1991 verhuisde de eigenaresse met haar familie naar Zeeland. Voor een normale winterbeurt werd het schip van Wemeldinge naar Yerseke naar de werft “van Os” gebracht. Het schip werd normaal afgemeerd. Helaas wist de kapitein, die bij hoogwater in de haven kwam, niet dat de twee palen waartussen hij lag onder water onderling verbonden waren. Het onvermijdelijke gebeurde, door de getijden werd de waterstand lager en zakte het schip naar beneden, toen de waterstand weer hoger werd, bleef het dak van het schip vastzitten aan de dwarsbalk. Het water bleef stijgen, het schip begon schuin te liggen, liep vol met water, en zonk op de bodem van de haven. Oorspronkelijk wilden de echtgenoot van de eigenaresse en zijn kennissen op het schip blijven slapen. Maar ze vonden het gezelliger om de nacht in een kroeg in Yerseke te verbrengen, en werden daardoor van een vroegtijdig overlijden gespaard. |
|
|
|
De volgende ochtend werd het schip door bergingsbedrijf Polderman geborgen. De gehele inrichting van het schip was onbruikbaar geworden. Een mengsel van zoutwater en dieselolie vernielde alles. Het werd naar Kats gesleept en daar bij “v.d. Rest” op de wal gezet. De echtgenoot van de eigenaresse haalde het schip van binnen met een paar kennissen helemaal leeg. De motor en de overbrenging werden naar Wemeldinge gebracht om te reviseren. De romp werd naar het straalbedrijf “Kamps” in Goes gebracht, daar werd de romp gestraald en meerdere malen geverfd. Tot augustus 1992 werd de motor en de overbrenging weer ingebouwd, samen met de noodzakelijkste bekabeling. Het schip kon dan op eigen kracht naar de haven in Wemeldinge varen. Daar werd met de eigenlijke renovatie begonnen. |
|
|
|
Door een suggestie van een kennis, kon het schip in 1992 in de huidige “Museumhaven Goes” ingebracht worden. Pas daar was het mogelijk, om het in de huidige toestand te brengen, met alle moderne technieken voorzien. In 1995 bracht de eigenaresse de Jorinda in haar bedrijf “Adventure Charter Touring” in. Sindsdien wordt het schip voortdurend verder uitgebouwd, onderhouden en verbeterd. Het is op afspraak mogelijk om het schip te bezichtigen. Het bedrijf is van mening dat een historisch industriegoed zoals dit schip voor de volgende generaties behouden moet blijven. Encyclopedieën zijn in boek- en computervorm belangrijk, maar vervangen geen objecten in natuurlijke vorm. Hier kan alles met de handen worden gevoeld, en met de voeten worden betreden. Voor verdere informatie staan wij u graag ter beschikking. |
|
| |
|
